مقدماتی درباره حافظه و نقش آن در تفکر طراحی

این مطالعه بخشی از پژوهش مفصل تری درباره ی «نسبت میان معمار و تاریخ» است. در مقاله حاضر در جستجوی چگونگی حضور تاریخ در تفکر و ذهن معمار، به دانش پیشینی و از آن طریق به موضوع « حافظه» توجه شده است. اندیشیدن به موضوع حافظه در تاریخ تفکر انسان، چه در فلسفه و چه در علم، همواره از طریق مدل یا استعاره بوده است.از این رو مروری اجمالی بر سیر تطور این مدل ها صورت میگیرد تا از این راه، وجوه بیشتری از مفهوم حافظه برای پژوهش ما روشن شود. اینکه حافظه زا به چه معنا و با چه استعاره ای بفهمیم، مستقیما بر فهم ما از نسبت حافظه و تفکر طراحی تأثیر میگذارد.استعاره مکانی برای حافظه، آن را به صورت خزانه ی صورت ها و تجارب معمار تلقی میکند، اما استعاره های پویا مانند اسکیما و حافظه سازنده با ویژگی بازسازی و فعالیت که از آن منظر برای حافظه قائلند، مدلهای بهتری برای توضیح تفکر طراحی هستند و وجوه تاریکی از مدل تفکر طراحی را روشن میکنند. بازخوانی مدلهای پویای حافظه، میتواند افقهای جدیدی درباره ی نقش دانش پیشینی، خبرگی طراح، تاریخ و زبان در تفکر طراحی بگشاید.